Higartil hevur HARRIN hjálpt
Aftur við sigandi blýantstekningum kanst tú her hoyra sangkórið í Betesda syngja “Higartil hevur HARRIN hjálpt” (1. Sám. 7:12) – ein sangur, sum á ein serligan hátt lýsir søgu samkomunnar í Betesda síðan 1917 og til í dag, nú meir enn heil øld er runnin.
Fríggjakvøldið 21. september 1917 varð fyrsta møtið hildið í tí fyrsta, lítla salinum, sum brøður í HARRANUM høvdu latið byggja á Biskupsstøð. Salurin fekk navnið Betesda.
Tey vóru fá, mótstøðan var sjónlig, og tað vóru løtur í byrjanini, har umstøðurnar vóru so truplar, at tað eina tíð sá út, sum alt skuldi fara umkoll í samkomuni, sum tá ikki var so stór.
Men tað var ein tíð, sum dreiv systkinini til at liggja lágt fyri andliti Harrans og ákalla Hann. Og Harrin greip inn á ein bæði undurfullan og álvarsaman hátt. Broyting kom í, og gamla Betesda varð skjótt alt ov lítið, tí “Harrin legði dagliga aftrat teimum nøkur, sum lótu seg frelsa”. (Ápost. 2:47)
Um tey tá høvdu givið upp … um tey tá høvdu slept endanum … um tey tá høvdu hildið uppat at koma saman … so høvdu tey ikki borið okkum evangeliið víðari … ja, so var kanska eingin samkoma, sum savnaðist í Betesda.
Men tey hildu á, sum høvdu tey “sæð hin ósjónliga” (Hebr. 11:27)
“Í trúgv doyðu øll hesi, uttan at hava fingið tað, sum lovað var; men tey sóu tað langt burtur og heilsaðu tí og játtaðu, at tey vóru fremmand og útlendingar á jørðini” (Hebr. 11:13).
“Og tann dag Eg útinni verk Mítt – sigur HARRIN Gud herskaranna – skulu tey vera ogn Mín, og Eg skal spara tey, eins og maður sparir son sín, ið tænir honum. Tá skulu tit aftur síggja mun á hinum rættvísa og hinum gudleysa, á tí, sum tænir Gudi, og tí, sum ikki tænir Honum” (Mal. 3:17-18)
Eingin kennir framtíðina, men í áliti á HARRAN kunnu vit saman við sangkórinum í Betesda sitera 1. Sám. 7:12 og staðfesta, at : “Higartil hevur HARRIN hjálpt”.
Torkil Mørkøre, kórleiðari, hevur gjørt vakra lagið til orðini, sum Árni Jacobsen, ið nú er heima hjá HARRANUM, setti saman. Árni gjørdi eisini blýantstekningarnar.
“Higartil hevur HARRIN hjálpt”.