Tag Archive for: Eyðun Elttør

Góður angi

Men Gudi veri tøkk, sum í Kristusi altíð leiðir okkum fram til sigur og á hvørjum staði letur góða anga kunnskapar Síns opinberast við okkum!

(2. Kor. 2, 14)

Høvundurin Rita Snowden sigur frá eini vitjan í lítlari bygd í Dover í Ongland. Sum hon ein seinnapart sat uttanfyri eina kaffistovu og neyt ein temunn, gjørdist hon varug við ein góðan anga í luftini. Hon spurdi tænaran, hvaðani hesin angi kom, og hann greiddi henni frá, at hann kom frá fólkunum, ið gingu framvið. Flestu bygdarfólkini starvaðust á einum virki, ið framleiddi luktilsi. Sum tey gingu heim eftir loknan arbeiðsdag, bóru tey luktin, ið hekk í klæðunum, við sær út á gøtuna.

Hetta er ein vøkur mynd av tí kristna lívinum. Paulus sigur, at vit eru góði angi Kristusar, og henda anga bera vit við okkum, hvar vit fara (2. Kor. 2,15). Paulus nýtir myndina um ein kong, sum kemur aftur úr bardaga. Hermenninir og fangarnir, ið ganga aftan á honum, geva anga av veitslulag í luftina og kunngera stórleika kongsins (v. 14).

Vit spreiða anga Kristusar á tveir mátar. Í fyrsta lagi gjøgnum orð okkara við at fortelja øðrum um tann Eina, ið er undurfullur, og í øðrum lagi ígjøgnum lív okkara: við at liva í kærleika (Ef. 5. 1-2). Meðan tað helst eru tey, ið ikki fara at fagna guddómiliga anganum, ið hongur í okkum, fer hann tó at geva lív til mong.

Rita Snowden legði til merkis ein anga og fór at leita eftir, hvaðani hann kom. Sum vit fylgja Jesusi, fer góði angi Kristusar at hanga í okkum, og vit fara at bera hann út á gøturnar ígjøgnum talu og verk okkara.

Harri Jesus gev okkum at bera og spreiða Tína dýrd til tey, ið vit liva saman við heima, í grannalagi og á arbeiðsplássi.

Vit eru angi Kristusar til onnur.

Týtt úr enskum Eyðun Elttør

BETESDA

Orsøkina til, at samkomuhúsið Betesda í Klaksvík hevur fingið navnið “Betesda”, eri eg ikki greiður yvir, men vit kunnu hugsa okkum, hví tey valdu at kalla salin Betesda.

Vit lesa í Evangeliinum eftir Jóhannes: “Við Seyðaportur í Jerúsalem er hylur, sum á hebraiskum eitur Betesda”. Navnið Betesda merkir hús miskunnar ella hús náðinnar. Hesar merkingar av navninum eru ógvuliga sigandi, tí tey sjúku, sum lógu við hylin, kendu seg bæði óverdig og óhjálpin, men her var møguleikin at fáa hjálp, verða grødd og fara avstað við stórari gleði.

Jesus spurdi mannin, sum hevði verið sjúkur í 38 ár, um hann vildi verða frískur? Hin sjúki svaraði Honum: ”Harri, eg havi ongan, sum kann fáa meg niður í hylin, táið vatnið verður órógvað; og táið eg komi, fer eitt annað niðurí undan mær”. Ein ring støða hjá manninum, at eingin kom honum til hjálpar.

Møguliga var hetta tað, sum tey hugsaðu um í 1917, tá ið húsið skuldi fáa navn, at hetta skuldi vera eitt stað, har náði Guds varð boðað, og har fólk kundu koma og fáa hjálp.

Hin sjúki segði – eg havi ONGAN. Tað eru nógv, sum kenna seg einslig, og tey hava ongan at hjálpa sær. Tey, sum byrjaðu samkomuna í Betesda, høvdu smakkað náði Guds, tí vildu tey hjálpa øðrum inn á veg friðarins. Harrin hevur signað, og mong eru komin til trúgv.

Latið okkum, ið koma saman í Betesda í dag, rætta ein hjálpandi hond til tann óhjálpna, leiða menniskju til Kristus og uppbyggja hvør annan á heilagastu trúgv okkara.

Skrivað hevur Eyðun Elttør