Vatn í bensininum
Eg var á Balabac og vitjaði. Oyggin Balabac er í úsynningshorninum av Filipsoyggjum, sunnan fyri størru oynna Palawan. Síðan vit fluttu av Balabac, høvdu vit búð í høvuðsstaðnum á Palawan, ið eitur Puerto Princesa. Eg fór úr Puerto tíðliga um morgunin. Kom til eina bygd heilt har suðuri á Palawan um middagsleitið og fór so við báti suður til Balabac. Kom til Balabac seint seinnapartin. Lænti mær eina motorsúkklu, gisti og skuldi so longri suður morgunin eftir.
Lat meg – áðrenn vit halda fram – siga eitt sindur um oynna Balabac, so frásøgnin kanska verður eitt sindur skilligari.
Balabac er heldur størri enn Streymoyggin. Ein lutfalsliga stór bygd er á oynni – okkurt um 2000 íbúgvar. Hinar bygdirnar eru lítlar – eini 100-200 íbúgvar hvør. Á Molbog-málinum kalla tey stóru bygdina Lobanadjung. Filipinarar, sum ikki hoyra til Molbog-fólkið, kalla hana „Bayan“, sum merkir bygd ella býur. Á enskum verður hon nevnd Townsite. Meðan fólkið í smáu bygdunum runt oynna eru Molbog fyri tað alramesta, eru tey í Lobanadjung (vit nýta Molbog-navnið) antin kristin, sum merkir, at tey koma longri norðaneftir, og muslimar, sum merkir, at tey koma longri eystaneftir.
Tá ið vit búðu á Balabac, búðu vit í einari bygd, sum eitur Buwal. Hon er á eystursíðuni av oynni, sunnan fyri Lobanadjung, okkurt um eina tíma við motorsúkklu.
Aftur til vitjanina hjá mær á Balabac. Morgunin eftir, at eg var komin, keypti eg bensin til motorsúkkluna. Keypti tað í einum av mongu pinkulítlu handlunum í Lobanadjung. Handlarnir seldu bensin í lítlum sodavatnsfløskum. Balabac er beint norðan fyri Malaysia, og tað var haðani, bensinið kom. Sum tað mestu í handlunum var tað smuglað. Eg keypti upp í tangan og fór suðureftir til Buwal. Har vóru eingir vegir, bara lítlar gøtur. Mær dámar sera væl at koyra handa vegin, róligt og vakurt. Koyrt verður fyri tað nógva fram við strondini, og veðrið henda morgunin kundi ikki verið betri. Eg kendi meg heima.
Men so okkurt um ein kilometur úr Lobanadjung steðgar motorsúkklan. Eg visti beinanvegin, hvat var galið. Har var vatn í bensininum, og nú var tað í karburatorinum. Eg royndi alt møguligt, men nei, einki bar til. Eg var so uppreittur inn á motorsúkkluna og bensinið, at eg ynskti tey, har piparið grør. Tað hjálpti lítið, at ein rúgva av pipari grør á Balabac. Eg mátti so fittur leiða motorsúkkluna aftur til Lobanadjung, fáa tangan tømdan, alt reinsað og so keypa bensin umaftur.
Eg visti sjálvandi ikki, um tað var bensinið, sum eg hevði keypt, ið tað var galið við, ella um tað longu var vatn í tanganum, tá ið eg lænti motorsúkkluna. Men fyri at binda um heilan fingur keypti eg bensinið í einum øðrum handli.
***
Man ikki onkur lærdómur vera í hasi hendingini? Flutt yvir á tað andaliga, fylla vit okkum alt ov ofta við skeivum bensini, og úrslitið er, at vit steðga upp. Eitt kent vers kemur mær í huga:
„Latið tí eisini okkum, táið vit hava so stórt skýggj av vitnum rundan um okkum, leggja av okkum alt tað, ið tyngir, og syndina, sum hongur so føst uppi í okkum, og við toli renna skeiðið, ið okkum er fyrisett,“ Hebrearabrævið 12.1.
Havandi frásøgn okkara í huga, kunnu vit kanska loyva okkum at siga:
Latið okkum tøma tangan fyri alt, sum ikki eigur at vera har, og fylla hann við reinum bensini og so soleiðis koyra teinin, ið okkum er fyrisettur.
Ein tanki afturat. Týdningarmikið er, hvaðani vit fáa bensinið. At keypa smuglað bensin í lítlum sodavatnsfløskum er helst ikki tað klókasta. Soleiðis er eisini við andaliga lívinum. Hvaðani kemur tað, ið vit fylla á tangan? Jeremias segði um fólk sítt:
„… tvinnanda ónt hevur fólk Mítt gjørt: Mær, kelduni við hinum livandi vatni, vendu tey bakið og gróvu sær brunnar, brunnar við sprungum, sum ikki halda vatni.“ Jeremias 2.13
Hóskandi er at enda við Jóhannesi 7.37-38:
„Hin síðsta – hin stóra – dagin í høgtíðini stóð Jesus og rópti: „Um nakar tystir, komi hann til Mín og drekki! Tann, ið trýr á Meg, úr lívi hansara skulu, sum skriftin hevur sagt, renna streymar av livandi vatni.““
Og so aftur til Balabac. Við góðari motorsúkklu og røttum bensini er túrurin úr Lobanadjung til Buwal gull verdur. Ber tykkum onkuntíð til, skuldu tit farið.